- doşab
- бекмес, дошаб (варенный сок из винограда и других фруктов).
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
doşab — is. <fars.> Üzüm, tut, əncir və qeyri meyvələrin şirəsinin qaynadılmasından hasil olan qəliz şirin maddə; bəkməz. Tut doşabı. – . . Kənd əhli bilirlər ki, doşabsız xəşil olmaz. Şəhriyar. ◊ Doşab almışam (almışıq) bal çıxıb – gözlənilmədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doşab — f. bəkməz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şirəxək — is. <fars.> Şirə qarışıq torpaq. Bir cürə ağrəngli torpaq vardır, şirəyə ondan qatıb süzdükdən sonra doşab turş şirin olardı. Bu torpaqdan qatılmasa idi, doşab turş şirin olmazdı. Onun adına şirəxək deyərdilər. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basdıx — (Ordubad, İrəvan, Zəngəzur) un, doşab və qozdan hazırlanan çərəz. – Nənəm mənə bir az basdıx vermişdi, əlimnən palçığa düşdi; – Anam beş düzüm basdıx hazırradı (Ordubad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xum — I (Zəngibasar, Naxçıvan, Şahbuz) böyük saxsı küp. – Xum üçüz <üç yüz> litir su tutur (Naxçıvan); – Xuma qabaxlarda yağ doldururdux, doşab doldururdux, indi də çaxır qoyurux (Şahbuz) II (Qarakilsə) dəstəbaşçısı. – O vədə İstepa xum gəlip… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoduş — (Şəki, Zaqatala) balaca saxsı qab. – Bir qoduş doşab varimizdi (Zaqatala); – Qoduşdə qatıx çaliylər (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şirəxana — (Culfa) üzüm əzmək üçün xüsusi yer. – Şirəxanada üzüm əzirix’, indi doşab bişiririx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şirəxəg — (Bakı) doşab bişirilərkən üzüm şirəsinə qatılan xüsusi torpaq. – Ay ışağlar, birəz şirəxəg götürün mə:mçün, üzüm baseçegəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şirəxak — f. doşab bişirərkən şirin olsun deyə üzüm şirəsinə qatılan xüsusi torpaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəkməz — is. Bəzi şirin meyvələrin suyundan çəkilən şirə; doşab. Üzüm bəkməzi. Əncir bəkməzi. Tut bəkməzi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti